Σον Κόνερι.Ένας από τους ωραιότερους και γοητευτικότερους άνδρες όλων των εποχών. Μια θρυλική αντρική μορφή του παγκόσμιου κινηματογράφου με διαχρονικό υπέρκομψο στυλ και ευγένεια. Σε επανειλημμένες δημοσκοπήσεις, είχε θεωρηθεί ως ο άνδρας που είναι πιο κοντά στο ανδρικό πρότυπο και από άνδρες και από γυναίκες.
Γεννήθηκε σε μια φτωχογειτονιά του Εδιμβούργου και μέχρι τα οκτώ του χρόνια κοιμόταν στο κάτω συρτάρι της ντουλάπας, στο ένα και μοναδικό υπνοδωμάτιο του σπιτιού.
Τότε, απέκτησε κανονικό κρεβάτι καθώς το συρτάρι έγινε η κούνια του νεογέννητου αδερφού του…Εργάστηκε για πρώτη φορά σε ηλικία 9 ετών. Το πρωί ως γαλατάς και το απόγευμα -αφού τελείωνε το μάθημα στο σχολείο-βοηθούσε τον τοπικό κρεοπώλη.
Κέρδιζε τρεις λίρες την εβδομάδα, τις οποίες έδινε στη μητέρα του προκειμένου να συντηρήσει την οικογένειά του. Ο Κόνερι ήταν ιδιαίτερα έξυπνος και χαρισματικός. Αυτό φάνηκε από μικρή ηλικία, τόσο στα μαθήματά του όσο και στα αθλήματα. Λάτρευε το ποδόσφαιρο, διάβαζε με μανία τα κόμιξ, του άρεσε πολύ το ψάρεμα- φτιάχνοντας νήμα από τα καλσόν της μητέρας του…
Όταν μεγάλωσε πια, απέκτησε εντυπωσιακό, γεροδεμένο σώμα αλλά δεν στάθηκε μόνο στην εξωτερική του εμφάνιση. Η τρομερή ευαισθησία και καλλιέργειά του ήταν φανερή…
Ήταν το 1957 όταν απέκτησε τον πρώτο του πρωταγωνιστικό ρόλο, στην τηλεοπτική σειρά «Requiem for A Heavyweight», αντικαθιστώντας τον πρωταγωνιστή που παραιτήθηκε 10 μέρες πριν αρχίσουν τα γυρίσματα.
O Σον Κόνερι το 2017 στα 87 του
Ο σκηνοθέτης Τέρενς Γιανγκ σκέφτηκε τότε ότι θα ήταν καλό να εξευγενίσει τον Κόνερι, με μαθήματα savoir vivre. Φρόντισε να τον παίρνει μαζί του σε δείπνα, να του μαθαίνει πώς να τρώει, πώς να μιλάει, πώς και να κινείται με κομψότητα. Τέλος, ο Φλέμινγκ παραδέχτηκε ο Κόνερι στάθηκε αντάξιος του ρόλου.
Και φυσικά… εκατομμύρια γυναίκες σε όλο τον κόσμο συμφώνησαν μαζί του… Έτσι, λοιπόν, και ο Σκωτσέζος ηθοποιός αναδείχτηκε σε σύμβολο του σεξ…
Είναι καθηλωτικό να ακούει κανείς τη βραχνή φωνή του Σον Κόνερι να διαβάζει την Ιθάκη του Κωνσταντίνου Καβάφη.
Είναι ένα ποίημα διδακτικό και η χρήση του δεύτερου προσώπου κερδίζει τέτοια αμεσότητα που κάθε αναγνώστης αισθάνεται πως το ποίημα απευθύνεται στον ίδιο.
Δεν πρόκειται για ένα ποίημα επιστροφής ή νόστου- όπως ήταν το ταξίδι του Οδυσσέα- αλλά ένα ταξίδι πηγαιμού. Ο ταξιδιώτης του ποιήματος δεν επιστρέφει στην Ιθάκη αλλά ξεκινά προς την Ιθάκη.
Ευχή του κάθε ταξιδιώτη, είναι να έχει μεγάλη διάρκεια αυτό το ταξίδι και να είναι γεμάτο με περιπέτειες και γνώσεις. Σε αντίθεση με τον Οδυσσέα που ευχόταν το δικό του ταξίδι της επιστροφής του, να είναι σύντομο.
Σε αντίθεση με τον αναγνώστη, ο οποίος θα πρέπει να ελπίζει να διαρκέσει πολύ ώστε να του προσφέρει πολλές εναλλαγές της τύχης -περιπέτειες- και πολλές εμπειρίες. `Ενας τρόπος υπάρχει για να μην αντιμετωπίσει ανυπέρβλητες δυσκολίες κατά τη διάρκεια του ταξιδιού… Αυτό μπορεί να συμβεί, μόνο αν ο ταξιδιώτης κρατά τη σκέψη του σε υψηλό επίπεδο, αν δεν ασχολείται με μικροπράγματα και ασήμαντα ζητήματα. Αν έχει στο μυαλό του το στόχο του και επιμένει στο να επιτευχθεί.
Οι δυσκολίες που συνάντησε ο Οδυσσέας ήταν ιδιαίτερα μεγάλες και χρειάστηκε να προσπαθήσει πολύ για να τις ξεπεράσει. Για τον ταξιδιώτη όμως, του ποιήματος, δεν υπάρχει κίνδυνος να εμφανιστούν τόσο σημαντικά προβλήματα.
Δεν υπάρχει μόνο μια Ιθάκη, αλλά πολλές, όπως πολλοί είναι και οι στόχοι που θέτουμε στη ζωή μας. Κάθε φορά που επιτυγχάνουμε ένα στόχο θέτουμε αμέσως έναν επόμενο. Συνεχίζουμε λοιπόν, τις προσπάθειες να κάνουμε διαρκώς ό,τι καλύτερο μπορούμε.Η Ιθάκη είναι ο προορισμός, ωστόσο αυτό που έχει να μας προσφέρει είναι το ταξίδι που κάνουμε για να φτάσουμε σε αυτήν. Μόνο και μόνο γι`αυτό αξίζει κάθε προσπάθεια και όλη μας την αφοσίωση, και την ευγνωμοσύνη…
Κωνσταντίνος Καβάφης «Ιθάκη»
Σα βγεις στον πηγαιμό για την Ιθάκη,
να εύχεσαι να ‘ναι μακρύς ο δρόμος,
γεμάτος περιπέτειες, γεμάτος γνώσεις.
Τους Λαιστρυγόνας και τους Κύκλωπας,
τον θυμωμένο Ποσειδώνα μη φοβάσαι,
τέτοια στον δρόμο σου ποτέ σου δεν θα βρεις,
αν μέν’ η σκέψις σου υψηλή, αν εκλεκτή
συγκίνησις το πνεύμα και το σώμα σου αγγίζει.
Τους Λαιστρυγόνας και τους Κύκλωπας,
τον άγριο Ποσειδώνα δεν θα συναντήσεις,
αν δεν τους κουβανείς μες στην ψυχή σου,
αν η ψυχή σου δεν τους στήνει εμπρός σου.
Να εύχεσαι να ‘ναι μακρύς ο δρόμος.
Πολλά τα καλοκαιρινά πρωιά να είναι
που με τι ευχαρίστησι, με τι χαρά
θα μπαίνεις σε λιμένας πρωτοειδωμένους∙
να σταματήσεις σ’ εμπορεία Φοινικικά,
και τες καλές πραγμάτειες ν’ αποκτήσεις,
σεντέφια και κοράλλια, κεχριμπάρια κ’ έβενους,
και ηδονικά μυρωδικά κάθε λογής,
όσο μπορείς πιο άφθονα ηδονικά μυρωδικά∙
σε πόλεις Αιγυπτιακές πολλές να πας,
να μάθεις και να μάθεις απ’ τους σπουδασμένους.
Πάντα στον νου σου να ‘χεις την Ιθάκη.
Το φθάσιμον εκεί είν’ ο προορισμός σου.
Αλλά μη βιάζεις το ταξείδι διόλου.
Καλλίτερα χρόνια πολλά να διαρκέσει∙
και γέρος πια ν’ αράξεις στο νησί,
πλούσιος με όσα κέρδισες στον δρόμο,
μη προσδοκώντας πλούτη να σε δώσει η Ιθάκη.
Η Ιθάκη σ’ έδωσε τ’ ωραίο ταξείδι.
Χωρίς αυτήν δεν θα ‘βγαινες στον δρόμο.
Άλλα δεν έχει να σε δώσει πια.
Κι αν πτωχική την βρεις, η Ιθάκη δεν σε γέλασε.
Έτσι σοφός που έγινες, με τόση πείρα,
ήδη θα το κατάλαβες η Ιθάκες τι σημαίνουν
Ακούστε το υπέροχο ποίημα του Καβάφη σε απαγγελία Σον Κόνερι και μουσική Βαγγέλη Παπαθανασίου:
[Μανταλένα Μαρία Διαμαντή – klik]
Πηγή: http://ift.tt/2vhXy0h
August 27, 2017 at 04:49PM
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου