Οι αποκρουστικές ρωγμές της ιστορίας: Κάθε πόλεμος, κάθε εξέγερση και αποσταθεροποίηση έχουν συγκεκριμένες αιτίες

Του Γιαννάκη Λ. Ομήρου

Αυτός ο θηριώδης πόλεμος του «Ισλαμικού Κράτους» εναντίον του χαρακτηριζόμενου ως «δυτικού τρόπου ζωής» δεν σταματά να συγκλονίζει και να προκαλεί δέος.

Με τελευταίο συμβάν τη Βαρκελώνη, η ανθρωπότητα διερωτάται για το πώς διανύουμε τόσο απαισιόδοξα τις αρχές της νέας χιλιετίας.

Με διάψευση των προσδοκιών για τη «νέα τάξη πραγμάτων». Ποτέ όμως η ειρήνη διά μέσου των αιώνων δεν ήταν μόνιμη και απόλυτη. Τη διαδέχονταν πάντα κοινωνικές εκρήξεις, βίαια κοινωνικά κινήματα, πόλεμοι και επαναστάσεις. 

Στην Ιστορία της ανθρωπότητας τις περιόδους ειρήνης, εθνικής ή κοινωνικής, διαδέχονταν, εν είδει κανόνος, οι πόλεμοι, οι επαναστάσεις και ειδεχθή μαζικά εγκλήματα.

Αν ανατρέξουμε, όχι στο μακρινό παρελθόν, αλλά μόλις στον προηγούμενο αιώνα, θα διαπιστώσουμε την κατά συρροήν και κατ’ εξακολούθησιν φρικώδη ανωμαλία. Οι πόλεμοι του 20ού αιώνα, ο Α’ και Β’ Παγκόσμιος Πόλεμος, ο πόλεμος του Βιετνάμ, ο πόλεμος του Κόλπου, ο πόλεμος στη Γιουγκοσλαβία, ο κατακερματισμός των Βαλκανίων και τώρα ο πόλεμος στη Συρία και η γενικότερη ανάφλεξη στη Μέση Ανατολή, μετά τη φενάκη της Αραβικής Άνοιξης, εξελίχθηκαν με ρυθμούς χιονοστιβάδας.

Με ελάχιστες περιόδους ομαλότητας, ηρεμίας και ειρήνης.

Η απλουστευτική καταδίκη πολέμων, ωμοτήτων, ακροτήτων ακόμα και φρικιαστικών εγκλημάτων όπως είναι οι επιθέσεις των τζιχαντιστών, στο όνομα αξιακών αρχών, ηθικών κανόνων και ενός κώδικα του ανθρώπινου πολιτισμού, προφανώς δεν αρκεί.

Και ασφαλώς αυτή η καταδίκη επιβάλλεται, όπως και η χωρίς αναστολές εκστρατεία εξόντωσης του Ισλαμικού Κράτους.

Ωστόσο δεν πρέπει να μας διαφεύγει μια αμείλικτη αλήθεια. Κάθε πόλεμος, κάθε εξέγερση, εθνική ή κοινωνική, κάθε ανωμαλία και αποσταθεροποίηση έχουν συγκεκριμένες αιτίες.

Αιτίες που για να αξιολογηθούν σωστά και κυρίως θεραπευτικά, για σκοπούς εξουδετέρωσής τους και εξοβελισμού των μεθόδων και των πρακτικών τους, δεν είναι αρκετή η καταδίκη τους στο όνομα ενός ηθικού ή φιλοσοφικού αξιακού κώδικα.

Ούτε βέβαια οι εύκολες θεωρίες περί «θρησκευτικού πολέμου», στην περίπτωση του Ισλαμικού Κράτους και των τζιχαντιστών, δεν οδηγούν σε τέτοια και τόσο ασφαλή συμπεράσματα, ώστε να μπορεί να ξεριζωθεί το σαράκι της τρομοκρατικής δράσης.

Όσο η «νέα τάξη» δεν συμβαδίζει με πραγματικές συνθήκες ελευθερίας, δημοκρατίας, ειρήνης, όσο ο ανθρώπινος πολιτισμός δεν είναι συνώνυμος των υπέρτατων αξιών, του αλληλοσεβασμού, της ηθικής και της δικαιοσύνης και όσο η βία, οι πόλεμοι, οι εθνικές και φυλετικές διακρίσεις κυριαρχούν, «οι αποκρουστικές ρωγμές στην Ιστορία», όπως αυτές που ζούμε με τις απεχθείς και φρικιαστικές επιθέσεις το Ισλαμικού Κράτους, θα αποτελούν ανάχωμα στην ομαλή εξέλιξη της Ιστορίας της ανθρωπότητας.

* Τέως Πρόεδρος της Βουλής των Αντιπροσώπων

Πηγή: http://ift.tt/2vs5x70

August 27, 2017 at 10:00AM