Xαιρετισμό απηύθυνε ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας, κατά την παρουσίαση της ποιητικής συλλογής του Αντρέα Παπαχαραλάμπους, «Αδερφέ» στο Δημοτικό Θέατρο Λατσιών.
Αυτούσιος ο χαιρετισμός
Αγαπητέ μου φίλε Αντρέα, η πρόσκληση που έλαβα από σένα για παρουσίαση της ποιητικής σου συλλογής, ήταν μία ιδιαίτερα ευχάριστη έκπληξη καθώς ομολογώ πως δεν γνώριζα πως η ενασχόληση σου με την ποίηση έφτασε σε τόσο υψηλό επίπεδο.
Καταθέτοντας στο βιβλίο που παρουσιάζουμε σήμερα τη ψυχή σου, και αποτυπώνοντας στα ποιήματα τον προβληματισμό σου για τα τεκταινόμενα, το δίκαιο και το άδικο, τις αναμνήσεις από το χωριό σου, τις απώλειες που δημιούργησε ο πόλεμος και ο εκτοπισμός, καθώς και την αγάπη για τους γονείς, την οικογένεια, τα παιδιά και τα εγγόνια σου, μάς κάνεις κοινωνούς των εμπνευσμένων δημιουργημάτων σου.
Γνώριζα μέχρι σήμερα τη διάκριση σου στη νομική επιστήμη, τις κοινωνικές σου ευαισθησίες και την εν γένει ενασχόληση σου με τα κοινά.
Είναι όμως προφανές πως η ποίηση προήλθε ως αποτέλεσμα των πιο πάνω και κυρίως της δικής σου ικανότητας να αναλύεις τα γεγονότα διαβάζοντας όχι μόνο πίσω από τις γραμμές των γεγονότων, αλλά και με μία συναισθηματική ενάργεια, απαραίτητη στη διατύπωση των πιο λεπτών συναισθημάτων: Της νοσταλγίας και της θλίψης, που οδηγούν στους πιο εξομολογητικούς στίχους και τα βαθύτερα υπαρξιακά ερωτήματα.
Η ποίηση σου φίλε Αντρέα, επιβεβαιώνει αυτούς που πιστεύουν πως για να μπορέσει κάποιος να εκφραστεί με λυρισμό θα πρέπει πριν από όλα να έχει ανεπτυγμένο τον ορθολογισμό του.
Να μπορεί να κατατάξει τα γεγονότα, να τα αναλύσει και στη συνέχεια να προκύψουν τα συμπεράσματα.
Η ποίηση μπορεί να καταγράφει αυτά ακριβώς τα συμπεράσματα, ή τα εναπομείναντα ερωτήματα, με τον δικό της τρόπο επιδιώκοντας να αγγίξει και να ενεργοποιήσει το συναίσθημα που καθίσταται έτσι απαραίτητο εργαλείο στον μηχανισμό αυτοπροστασίας του καθενός μας, στον μηχανισμό αναζήτησης απαντήσεων στα μεγάλα διλήμματα που αντιμετωπίζουμε.
Αγαπητέ μου Αντρέα εύχομαι καλοτάξιδο να είναι το βιβλίο σου και οι στίχοι να αγγίξουν όσο γίνεται περισσότερους ανθρώπους. Το χρειαζόμαστε.
Χρειαζόμαστε περισσότερη ευαισθησία για να ενεργοποιηθούν πτυχές της ψυχής μας που ενδεχομένως μέσα στην ταχύτητα της καθημερινότητας μας να παραμένουν αδρανείς.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου