Του Ανδρέα Σ. Αγγελίδη
Η καταστροφή, τα αδιέξοδα και η απόγνωση που έφερε σε δεκάδες χιλιάδες συμπολιτών η Νομοθεσία που ψήφισε η Βουλή των Αντιπροσώπων για το κούρεμα, επανεμφανίστηκε λίγους μήνες πριν τις Προεδρικές Εκλογές ως στοιχείο αντιπαράθεσης για τα τότε σφάλματα, αλλά και ως αγώνας κομματικού ανταγωνισμού για παρουσίαση νέων ιδεών, υποσχέσεων και δεσμεύσεων.
Ήδη αποτελεί εύρημα και διαπίστωση του Γενικού Δικαστηρίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης του Λουξεμβούργου ότι, το Γιούρογκρουπ δεν είναι θεσμικό όργανο της Ευρωπαϊκής Ένωσης με δική του αποφασιστική εξουσία. Λειτουργεί με ένα ιδιότυπο συμβουλευτικό χαρακτήρα με σύνθεση από εκπροσώπους (υπουργούς Οικονομικών) μόνο των Κρατών Μελών της Ευρωζώνης. Μπορεί να υποδεικνύει λύσεις αλλά δεν επιβάλλει τις απόψεις του με τη χρήση «πιστολιού στον κρόταφο». Συγκεκριμένα και προς άρση της όποιας εθελότυφλης αντίκρισης του θέματος στην απόφαση Τ-327/13 Κύπριων αιτητών εναντίον της Ευρωπαϊκής Επιτροπής και της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο έκρινε μεταξύ άλλων και τα εξής:
«Όσον αφορά την ουσία της προσβαλλόμενης δηλώσεως, υπενθυμίζεται ότι η Ευρωομάδα δεν μπορεί να θεωρηθεί όργανο λήψεως αποφάσεων. Ειδικότερα, οι διατάξεις που διέπουν τη λειτουργία της δεν της δίνουν την εξουσία εκδόσεως νομικά δεσμευτικών πράξεων…
…Με την προσβαλλόμενη δήλωση, η Ευρωομάδα εξέθεσε σε πολύ γενικές γραμμές ορισμένα μέτρα που συμφωνήθηκαν σε πολιτικό επίπεδο με την Κυπριακή Δημοκρατία με σκοπό τη σταθεροποίηση της οικονομικής καταστάσεώς της…
…Πρέπει συνεπώς να γίνει δεκτό ότι η προσβαλλόμενη δήλωση έχει αμιγώς πληροφοριακό χαρακτήρα, δεδομένου ότι με αυτήν η Ευρωομάδα ενημέρωσε το κοινό για την ύπαρξη ορισμένων συμφωνιών που έγιναν σε πολιτικό επίπεδο…, χωρίς όμως να εκδώσει πράξη δυνάμενη να παραγάγει έννομα αποτελέσματα έναντι τρίτων επί του ζητήματος αυτού».
Η Κυβέρνηση απροετοίμαστη και χωρίς υπαλλακτικές ιδέες, άκουσε πειραματικές και μη προβλεπόμενες από οδηγίες ή Κανονισμούς ιδέες για «κούρεμα», που ως σχέδιο νομοθετικού πλαισίου είχε ήδη προ καιρού διαμορφωθεί στον ευρύτερο σχεδιασμό της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας και του Προέδρου του Γιούρογκρουπ. Υπό προφανή σύγχυση και έντρομη για το ότι τα ταμεία του Κράτους δεν μπορούσαν να ανταποκριθούν στις υποχρεώσεις, επειδή ήσαν ουσιαστικά κενά, έσπευσε να παρουσιάσει διαδοχικά νομοσχέδια για κούρεμα!
Τελικά η Βουλή ψήφισε το δεύτερο Νομοσχέδιο και επήλθαν όσα καταστρεπτικά και δυσμενέστατα αποτελέσματα βιώνει ο τόπος και οι απλοί πολίτες: Καθαρά πολιτική απόφαση Κυβέρνησης και Βουλής. Σαφέστατα ή «κουρά» υπήρξε ευθύνη και πράξη δική μας, διά Νόμου. Το Ανώτατο Δικαστήριο ως η κατά το Σύνταγμα τρίτη εξουσία, έκρινε κατά πλειοψηφία ότι, η διοικητική εφαρμογή των διαταγμάτων που επακολούθησαν τις Νομοθεσίες, που εξέδωσαν η Κεντρική Τράπεζα και ο Υπουργός των Οικονομικών δεν υπόκειντο σε έλεγχο ως διοικητικές αναγκαστικές πράξεις και έτσι η όλη κατάσταση παρέμεινε ως μια αστική διαφορά που δεν έχει επιλυθεί και η οποία προφανώς απαιτεί πολυετή δικαστική διαδικασία.
Υπήρχαν τότε εναλλακτικές και όχι καταστρεπτικές άλλες λύσεις; Πραγματικά τότε υπήρξε η ιδέα, (είμαι ένας εξ αυτών που την προέβαλαν και την υποστήριξαν), η οποία συνοπτικά και στην απλοποιημένη μορφή της, είχε (και γιατί όχι συνεχίζει να έχει), ως εξής: Αντί του Νόμου για «κουρά», το imperium του Κράτους μας θα μπορούσε να διατυπωθεί με άλλη μορφή, δηλαδή με Νόμο που να επιτρέπει στο Κράτος να χρησιμοποιήσει το 10% όλων των καταθέσεων άμεσα, για να εξασφαλίσει τα αναγκαία αντί να καταφύγει σε κουρά μνημόνια και βαρύτατους περιορισμούς της κυριαρχίας του. Ο ίδιος ο Νόμος θα προέβλεπε την πλήρη επιστροφή / απόδοση του συγκεκριμένου ποσοστού, με μικρό τόκο σταδιακά με βάση τις διάφορες τώρα προβαλλόμενες στη Βουλή ιδέες περί την πρόταση Νόμου που τελεί υπό συζήτηση. Έτσι θα συγκέντρωνε όσα ποσά εχρειάζετο το Κράτος, οι πληγέντες με την τότε Νομοθεσία δεν θα υπήρχαν και ο όποιος επηρεασμός θα ήταν ισότιμος και δυνατό να αποκατασταθεί.
Δεν έγινε τότε. Ας γίνει έστω και τώρα ώστε, να είναι δυνατή, μετά την τότε καταστροφή, να υπάρξει άμεσα, τώρα, η όσο το δυνατό πληρέστερη αποκατάσταση των ζημιών και της καταστροφής που έχει επέλθει σε μη ευθυνόμενους πολίτες, από λάθη της πολιτικής και κομματικής εξουσίας. Μια τέτοια, από κοινού συμφωνία όλων των κομμάτων δεν θα αποτελούσε προεκλογικό πυροτέχνημα, αλλά μια σαφή μορφή έμπρακτης, απολογίας προς όση καταστροφή, δυσχέρειες και βλάβες επέφεραν οι παραλείψεις, τα λάθη πολιτικής και η δική μας Νομοθεσία.
*Δικηγόρος
Πηγή: apopseis.com
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου