Tης Ανδρειανής Δ. Οδυσσέως
Σύμφωνα με τον Αϊνστάιν, κανένα πρόβλημα δεν επιλύεται μέσα σε εκείνο το πλαίσιο στο οποίο έχει δημιουργηθεί. Αν αναλογιστούμε το γενεσιουργό πλαίσιο του κυπριακού προβλήματος, όπως το βιώνουμε σήμερα, θα γίνει απόλυτα σαφές γιατί η ομάδα που χειρίζεται τις μοίρες αυτού του λαού και του τόπου δεν μπορεί να αποτελέσει την απαραίτητη «κρίσιμη μάζα».Έλληνες Κύπριοι ήταν αυτοί που στήριξαν διαχρονικά εκούσια ή ακούσια, αυτό μόνον οι ίδιοι μπορούν να μας πουν, τα ειδεχθή σχέδια των Αμερικανο-νατοϊκών συμφερόντων για παντοδυναμία στην περιοχή.
Στελεχώνουν ή και εκφράζουν σήμερα τη μισή κυβέρνηση και τη μισή διαπραγματευτική μας ομάδα καιεξακολουθούν να θεωρούν εγγενή υποχρέωση της Κυπριακής Δημοκρατίας να βρίσκεται εσαεί υποζύγιο στο «άρμα Δυτικής επιρροής». Ό,τι δεν ολοκληρώθηκε το 1974 με την στρατιωτική επιβολή, δίνουν σήμερα «μάχες» να το εδραιώσουν με πολιτική προσυπογραφής των τετελεσμένων της εισβολής. Για τα οράματα των Αμερικανών στην Ανατολική Μεσόγειο μάς μιλούσε εμφαντικά ο εσχάτως εξαφανισθείς Υπουργός των Εξωτερικών. Για τα οράματα και τα δίκαια των Ελληνοκυπρίων δεν θυμόμαστε να έχει ποτέ μιλήσει.
Η άλλη μισή διαπραγματευτική ομάδα, η οποία …αυγάτισε και πληθύνθηκε στην γη της Ελβετίας, προέρχεται από το ΑΚΕΛ, η ηγεσία του οποίου ουδέν έπραξε να ανακόψει ή να εξουδετερώσει το πραξικόπημα. Για το ΑΚΕΛ όλα όσα έκαμαν οι Τούρκοι ήταν και είναι δικαιολογημένα (…με την ανιστόρητη προφασιολογία ότι «εκάμαμεντζι εμείς πολλά») και αυτό είναι επαρκής λόγος για να εξυπηρετήσει τα Νατοϊκά και Τουρκικά συμφέροντα. Δεν διαφαίνεται λοιπόν πώς θα μπορούσε να υπάρξει λύση προς το όφελος της Κυπριακής Δημοκρατίας και του λαού της από μίαν τέτοια ομάδα.
Αγνοώντας επιδεικτικά τις συστάσεις μελών του εθνικού συμβουλίου από τους οποίους ήθελε κατά τα άλλα στήριξη ο ΠΤΔ ικανοποιούσε ουσιαστικά τις επιταγές του ΑΚΕΛ που με τη στρατιά των συμβούλων εντός διαπραγματευτικής ομάδας και τον «απαιτητικό» αρχηγό του εντός Εθνικού Συμβουλίου, ήθελε επιτακτικά «ευελιξία» μέχρι ξεχειλώματος… Κι ενώ εμπλουτιζόταν η ομάδα του ΑΚΕΛ εντός διαπραγματευτικής στρατιάς –τυχαίο άραγε;– για άλλα κόμματα η εκπροσώπηση έχει απαγορευθεί επιδεικτικά. Για ποιαν ενότητα μιλάμε λοιπόν;
Συναινώντας στις υποδείξεις αυτών των συμβούλων και σε αυτό το αναπαραγόμενο πλαίσιο, ήταν που κατέθεσε ο ΠτΔ τις ευφάνταστες προτάσεις του οι οποίες, με βάση την …ηγετική του κρίση «αντιμετώπιζαν τις ανησυχίες και των δύο πλευρών, δημιουργώντας ταυτόχρονα την προοπτική η χώρα να εξελιχτεί σε ένα κανονικό κράτος προς όφελος όλων των Κυπρίων». Εδώ η έννοια του «κανονικού» και του «φυσιολογικού» εκτρέπεται κάθε κανονικού και φυσιολογικού εγκεφάλου… Κατ’ αρχήν ένας «κανονικός» ηγέτης, πρώτα και κύρια «ηγείται» που σύμφωνα με την υπέροχη Ελληνική μας γλώσσα σημαίνει σκέφτεται και κρίνει ορθά, έχει γνώμη άποψη που μπορεί να οδηγήσει και να εμπνεύσει.
Αξιολογώντας τις τελικές προτάσεις που κατέθεσε ο ΠτΔ διερωτάται κανείς:
► Μα είναι δυνατόν να παζαρεύεται, να …ρίχνει στα ζάρια –όπως θα έλεγε και ο τεράστιος Ρίτσος– τα χώματα και τις ρίζες μας, το αίμα των παππούδων και των πατεράδων μας ο δικός μας ηγέτης που όφειλε σαν ύαινα να υπερασπίζεται τα δικαιώματά μας;
► Ποια αρχή δίνει το δικαίωμα στον «εκλελεγμένο μας ηγέτη» να αποφασίσει πως εγώ που ήμουν κάτω από 10 χρόνων έχω λιγότερο δέσιμο με την γη που γεννήθηκα και κληρονόμησα μετά από αγώνες και δάκρυα και ιδρώτα των γονιών και των παππούδων μου, από τον κουβαλητό που την βρήκε έτοιμη από τον σφαγέα και βιαστή μας; Με ποια …αισθήματα και ποια αίσθηση δικαίου παραβιάζει βασικά μου ανθρώπινα δικαιώματα στην πατρική κληρονομιά;
► Γνωρίζει άραγε ο εκλελεγμένος μας ηγέτης πως πιο εύκολα συγχωράει κανείς εκείνον που τού σκοτώνει τον πατέρα παρά εκείνον που τού στερεί την πατρική γη; Γιατί γνωρίζουμε πως ο πατέρας του καθενός κάποια στιγμή θα πεθάνει. Αλλά η πατρική γη είναι η μόνη συνέχειά μας σε αυτό τον τόπο. Και αν η επιστροφή στη γη μας δεν είναι αυτοδίκαιη και απρόσκοπτη, τί «κοινό όφελος» έχουμε;
Το μόνον που απομένει να κάνει άμεσα ο ΠτΔ και ακούγοντας έστω και μια φορά και κάποιους πέραν του ΔΗΣΥ και του ΑΚΕΛ είναι να καταστήσει κατανοητό πως καμμιά από τις υποχωρήσεις και εκχωρήσεις που οδήγησαν στις φοβερές του «επιτυχείς συγκλίσεις» δεν ισχύουν και δεν πρόκειται να επανέλθουν. Ο ίδιος άλλωστε διά του διαπραγματευτή του είχε πει πως δεν ισχύουν πουθενά στον κόσμο. Ο ίδιος μάλιστα έλεγε προς τον «οραματιστή» Ακκιντζίπως αυτά που ζητούσαν οι Τ/Κ για «επιπρόσθετο κράτος» δεν οδηγούσαν σε κανονικό κράτος. Διαφορετικά θα μείνουμε με την απορία ποιες είναι οι αλλότριες δυνάμεις που μετασχημάτισαν στο «ηγεμονικό» μυαλό του τις έννοιες του «κανονικού» και «φυσιολογικού».
*Μέλος του Πολιτικού Γραφείου της ΕΔΕΚ
Πηγή: http://ift.tt/2tay5kk
July 18, 2017 at 08:30AM
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου